ایستگاه اتوبوس ؛
چند قدم جلوتر !
پرده ی اول :
هجوم افکار
ضرب و شتم فکر و روح !
پرده ی دوم :
فکر حرکت !
خاتمه دادن!
فلش فوروارد :
نزدیک و نزدیک تر شدن اتوبوس ؛
چشم های بسته
حرکت به سویی دیگر!
بوق ممتد!!
یک قدم به عقب!
صحنه ی آخر :
صورتک خاک آلودِ پسرک پشت چهار چرخ ؛
آی نمک !
بازگشت ؛
ابتدای مسیر !
باز هم من ، باز هم تو !
از سرخط ، نقطه !
میان کوچه ها جا مانده ام!
میان یخ بندان نگاه ها ، گمشده ام!
رنجور شدم از گشتن و نیافتن
اثری از رد پایم هم نیست
گمانم خیلی دور شده ام
و رهگذرها جای پایم را لگد زده اند
که پیدا نشوم!
و چه کسی از خودم به خودم دشمن تر؟؟!!
دلم برای خودم تنگ شده است
دیرگاهیست چشمان یخ زده ام
بهت زده از آنسوی رنجشها
در جستجوی خورشید است
مهر بر لب نهاده
و قفل بر خزانه ی خنده ها
و نقابی بر صورتک اشکها
و پرده ای از برای گوشها
و این منم!
و این منم که
بر گونه ی شب میلغزم
آرامتر از های هوی گلهای مریم
و در خاک جای میگیرم!
•
